από ΦΒ: Γιάννης Μακριδάκης 8 Οκτωβρίου

Μέρα πένθους η σημερινή. Ο καπτα Γιώργης έσπασε το Κατινάκι του.

Πάνω τους είχα γράψει το Λαγού μαλλί. Ο μυθοπλαστικός καπτα Σίμος το Σαφντό κ το καΐκι του το Δεσποινιώ ήταν εμπνευσμένα από αυτούς. Η ΕΕ κ η ανάπτυξη τους ισοπέδωσε όσο κι αν αντιστάθηκαν. Λεφτά δεν πήρε επιδότηση για να το κόψει ο καπετάνιος, ούτε όμως κ του έβαλε μπουρλότο όπως ήθελε στο τέλος της αποστολής, μονάχα μυθοπλαστικά γίνανε όλα τούτα. Πουλήθηκε σε ιδιώτη η μαρίνα, έτσι επιτάσσει η ανάπτυξη η καπιταλιστική, όλα έχουν αντίτιμο χρηματικό μεγάλο, ακόμα κ μια θέση στον μόλο για να δένει κ να ξεκουράζεται πια το Κατινάκι, που ομορφαίνει με την παρουσία του κ μόνο το λιμάνι, έτσι δεν είχε χώρο πια ούτε να το αράξει ο Καπετάνιος κ σήμερα το έσπασε, καΐκι μισού αιώνα, μια κληρονομιά χαμένη, που δεν θα ξαναβρούμε ούτε θα ξαναδούμε ποτέ, κρίμα, μεγάλο κρίμα. Ιδίως για ένα ναυτικό νησί εφοπλιστών κ καπετανιων να μη μπορεί να διατηρήσει την ομορφιά κ την κληρονομιά. Και απόμειναν μόνο τα γραφτά μες στις αράδες των βιβλίων να υμνούν ένα χαμένο κόσμο. Το τραγούδι αυτό τριγύριζε στο μυαλό μου κ σιγοψιθυριζα στα διαλείμματα μου όσον καιρό έγραφα το βιβλίο. Το αφιερώνω σήμερα στον καπετάνιο, στο Κατινάκι κ στη θλίψη μας

https://m.youtube.com/watch?v=VQucLDGEVMA