ΤΑ ΚΑΪΚΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΑΜΕ VI

Εικαστική Έκθεση

σε συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης

 του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης

www.parkotritsis.gr

το Μουσικό Σχολείο Ιλίου με την Περιβαλλοντική του Ομάδα

http://www.mous-sxol-ilion.gr/

την καλλιτεχνική ομάδα Ίριδα

https://www.facebook.com/pg/ArtIrida/about/?ref=page_internal

και την Κοιν.Σ.Επ. Ανοιχτός Κήπος

στην Κόκκινη Αίθουσα της Οθωνικής Αυλής στο πάρκο Τρίτση

16/3/2019

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αν η πραγματική Ιστορία του Ανθρώπου είναι ο αγώνας του ενάντια στην λήθη, η Σύγχρονη Τέχνη βρίσκεται σε ανοιχτό διάλογο με τις πολιτισμικές εγγραφές που υφαίνουν μια παγκόσμια κληρονομιά, ακριβώς όπως υποστηρίζει τις κατακτήσεις του Μέλλοντος.

Η έκθεση με τίτλο «Τα Καΐκια που Πληγώναμε» είναι αφιερωμένη στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά και στην ενέργεια για τη διάσωσή της. Πιο συγκεκριμένα, πραγματεύεται το ζήτημα της «επιβεβλημένης λήθης» μέσα από την παράλογη καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα με αφορμή τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια καταστροφή που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες χωρίς καμία μέριμνα για τη διάσωση της «Θαλασσινής Αρχιτεκτονικής» όπου η Τέχνη συμβιώνει με την Εργασία και τη Ζωή.

Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μια τεράστια ποικιλία πλοίων, καθώς οι άνθρωποι σε αυτή τη γωνία της γης αγάπησαν και ανέπτυξαν πολιτισμούς κοντά στη θάλασσα, συνυφασμένους με το ταξίδι. Στα νεότερα χρόνια οι Σκούνες, τα Περάματα, τα Τρεχαντήρια, τα Καϊκια, τα Μπρίκια, οι Γολέτες κ.ά. ήταν μέρος της ζωής των θαλασσινών και μέρος της Ελληνικής παράδοσης και της παγκόσμιας κληρονομιάς. Τα εναπομείναντα αλιευτικά είναι σημαντικό μέρος της μακραίωνης ναυτικής Ιστορίας και ενός τρόπου ζωής, που τείνει να εξαφανιστεί με τρόπο μη αναστρέψιμο.

Ο Ορίζοντας Γεγονότων με πνεύμα ευθύνης, καλεί σε μια εκδήλωση ενεργοποίησης, ευαισθητοποίησης και διάσωσης των μικρών αλιευτικών. Η έκθεση βρίσκεται σε διαρκή κίνηση ανά την Ελλάδα, ενσωματώνοντας μαρτυρίες, εμπειρίες, συμμετοχές και ευαισθητοποιώντας για ένα ζήτημα τόσο φλέγον και παρόν, όσο η διάσωση του Πολιτισμού μας. Μετά την επιτυχημένη συνεργασία με τους Δήμους Πειραιά, Καβάλας, Ιερισσού, Π. Φαλήρου και την Μητρόπολη Δημητριάδος, τώρα έχει σειρά το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης και η συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης, την τοπική Καλλιτεχνική Ομάδα ΙΡΙΔΑ, την Κοιν.Σ.Επ. Ανοιχτός Κήπος και το Μουσικό Σχολείο Ιλίου με την Περιβαλλοντική του Ομάδα και την υπεύθυνη καθηγήτρια Αναστασία Καραγιώργη ....μέχρι τα καΐκια να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Ιστορία....

Εκδηλώσεις στο Πάρκο Τρίτση (Σπύρου Μουστακλή 23, Ίλιον) – Σάββατο 16 Μαρτίου:

14.30 μμ – εγκαίνια της έκθεσης

15.30 μμ – μουσική εκδήλωση από το Μουσικού Σχολείο Ιλίου με τραγούδια για τη θάλασσα (υπεύθυνος καθηγητής Ορέστης Ντάντος)

16.30 μμ – Θεατρικό Παιχνίδι

19.00 μμ – Συναυλία με τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη & τη Λερναία Ύδρα

Πληροφορίες σχετικά με το θέμα της καταστροφής των καϊκιών και τις συνεχιζόμενες δράσεις της ομάδας: https://takaikia.blogspot.com/

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

https://www.amna.gr/home/article/342999/Pligomena-kaikia-arazoun-sto-parko-Tritsi?fbclid=IwAR1vmfbaD2EbE7kS21jyVYpVbTi5tkImZMKZfZ8h-3YKLT4EtC4YvtSUipA

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019, 12:25:47 / /

«Πληγωμένα» καΐκια αράζουν στο πάρκο Τρίτση

Να μην «βυθιστούν» στη λήθη τα ξύλινα σκάφη, οι τελευταίοι μάρτυρες της μακραίωνης ναυτικής ιστορίας στην Ελλάδα επιδιώκει η έκθεση για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά «Τα καΐκια που πληγώναμε», που εγκαινιάζεται το Σάββατο 16 Μαρτίου από τις 14:30 το μεσημέρι έως τις 20:00 το βράδυ στην κόκκινη αίθουσα της Οθωνικής Αυλής στο πάρκο «Αντ. Τρίτση». Όπως υποστηρίζουν οι συντελεστές της έκθεσης, η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Ορίζοντας Γεγονότων», αν η πραγματική ιστορία του ανθρώπου είναι ο αγώνας του ενάντια στη λήθη, η σύγχρονη τέχνη βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτό διάλογο με τις πολιτισμικές εγγραφές που υφαίνουν μια παγκόσμια κληρονομιά.

Η έκθεση με τίτλο «Τα Καΐκια που Πληγώναμε», είναι αφιερωμένη στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά και στην ενεργοποίηση, ευαισθητοποίηση και διάσωση των μικρών αλιευτικών.

Όπως επισημαίνουν οι συντελεστές της έκθεσης, πραγματεύεται το ζήτημα της «επιβεβλημένης λήθης» μέσα από την παράλογη καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα με αφορμή τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια καταστροφή που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες, με συνέπεια να έχει χαθεί πάνω από τα 2/3 του αλιευτικού στόλου και χωρίς καμία μέριμνα για τη διάσωση μιας «θαλασσινής αρχιτεκτονικής» όπου η τέχνη συμβιώνει με την εργασία και τη ζωή. Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μια τεράστια ποικιλία πλοίων, καθώς οι Έλληνες αγάπησαν και ανέπτυξαν πολιτισμούς κοντά στη θάλασσα, συνυφασμένους με το ταξίδι. Στα νεότερα χρόνια οι σκούνες, τα περάματα, τα τρεχαντήρια, τα καϊκια, τα μπρίκια, οι γολέτες κ.α. ήταν μέρος της ζωής των θαλασσινών και μέρος της ελληνικής παράδοσης και της παγκόσμιας κληρονομιάς. Τα εναπομείναντα αλιευτικά είναι σημαντικό μέρος της μακραίωνης ναυτικής ιστορίας και ενός τρόπου ζωής, που τείνει να εξαφανιστεί με τρόπο μη αναστρέψιμο.